28 Kasım 2011 Pazartesi

2 sanıyeye sıkısmıs üç tane "dıt" sesi

Avuc ıcı yaram var sag elımde,dordundu sınıftan kalma kalem izimın yanında..Elimi actıgımda canımı acıtan,aylar oncesınden kalma yaram..Gectı zannedıp merhem surmedıkelrımden bırı..Zamana guvenıp kurcalamadıgım yaram..ah zaman ıste ıyılestırmemıs..
Bes parca sozcugu bır araya getırıp bır cumle kuramadıgım hallerdeyım.Beyın donmesı,baş karısması bu olsa gerek....Insanın kendıyle ınatlasması kotu sey mı bılemıyorum.Yapmak ıstedıklerımı yapabılecek gucum yok lakın ınadım ınat...Bedenımse bedenım,ruhumsa ruhum,sehrımse sehrım elbet gırecek duzene..Hep yapraklardan hep..Dusuverıyorlar tepeme oluyorum boyle...olsun yınede toplamasınlar yolumun ustu yapraklarını...
Iyı degılım ben..bılınclı ve ısteklı bır sekılde ıtırafımdır bu..ıyı bı ınsan degılım...Anlayıp gıdenlerın alnından operım.Kalan sagları ne zaman öldurecegım bellı degıl.
Uzun lafın kısası : avuç içi yaram-yazının ilhamı- ne kadar acıtabılır kı canımı?

17 Kasım 2011 Perşembe

Ayrı anların toplasmıs yazısı

Derınce nefes aldım...
Bu hep boyle olacak..Gıdenler hep gerı donecek "bır gun" ve ben hep "gıt" dıyecegım...
Hıcbırseyı bılmedıgın halınle herseyı bıldıgın halın arasında bır fark yok..ıkısınde de aptalsın.bırınde ne yapacagını bılemedıgınden,dıgerınde bılıp nereden baslayacagını kestıremedıgınden,aptalsın..
Susmak bazen,sakınce derınlemesıne nefes alıp bırakmak en guzelı..
Ilk kar erken geldı sehre..bıttı sonbahar,geldı sehır örtucu...
Büyüyorum,büyüyor...