21 Ağustos 2015 Cuma

Ayaz bitmedi Ankara'da


Sağımdaki binanın duvar çatlaklarından çekiveriyor gözümü  yağmurun salladığı yapraklar. Ayaklarım bedenime çok uzak ruhum apayrı yerde. Bi can uçtu semaya, bugün. Yağmurlarla indi şehre tam da sevdiği günde.
Toplaşmış ruhların yazısı olsun bu. Nazımızı fazladan çeksin mekanlar bi bira da onlardan olsun. 
Her teline yükledim vücudumun anne çığlığını, bugün o hastane morgunda. 
Fazla içilen sigara, içkiler etkisiz elaman bedenime. Uyusak uyansak bitse derken daha fazla bırakıyor bulutlar gözlerini. Uyumadan uyanıveriyoruz hemen. Sonra bi daha bi daha ee daha ?.. Daha kim gidecek semalara. Bu saçma şehrin sacma sokaklarında. 




16 Temmuz 2015 Perşembe

15.7.15



Küçük bir ev aldım bize sen yokken. Toprak gören, yağmur geçiren. Pencerelerinden görmeye çalışacaktık gökyüzünü.. Kalsaydın eğer, sevecektik pisileri..

Mide sancılarının geçmesi için büründüğü role kaptırınca kendini kadın, yüzler güleçleşir.

Gölgelerin konuştuğu geceler vardır, susar ağız. Ayaklar oynar bedeninden yüksekte oturduğun tümsekte.. Kaçamak gözleri farkında olarak dumanı üflersin ciğerinden gidene..

Şimdi sakince yere bırak kötüleri.. Birikmiş bütün anları, yok oluşları.. Çok yaşa!

22 Nisan 2015 Çarşamba

Kalbimden atmaya çalıştığım zehir ele geçiriyor beni, bir de sen.
Vücudumu sarıyorum kat kat. Üşüyorum.. 
Çok konuşuyorum onu da biliyorum.. 
Sırtımın oyukları ağrıyor, sen geliyorsun sonra...
Ben tekrar uyumaya çalışıyorum, olmuyor..
Biraz dumanla daha da açıp uykumu zehirlemeye devam ediyorum kendimi, sensiz. 
Perde aralıklarından mum gibi ışıklar giriyor eve..
İyi yanan bir çakmağim olsaydı keşke...
Kalkıp gelmezdim beşyüzotuzsekiz kilometre..

22 Şubat 2015 Pazar

Ellerim çarpıyor boş duvar çivilerine.. Gölgeleri yansıyor hemen yanlarına hepsi birer yıldız... Birleştiklerinde " Ursa Majör"...
Bir sigara daha yakarsam yatamam.. Ciğerlerim bazen korkutuyor beni. Saçlarım da..
Öldürebilirler nefesimi keserek..
Birleştirirsek peki bütün ben' lerimizi takım yıldızlarımız olur mu ? Parlak, sadece bizim gördüğümüz.
Hala nefes alamıyorum bu şehirde.. Ağaçlar iki günde yok oluyor.. Üzerlerine tiner dökülmüş boyalar gibi yaprak döküyorlar.. Kökleri hala onda hı hı.
Dallarımdan kaç yaprak düştü bu yıl ? Köküm peki hala sağlam mı? Böceklendim belki de farkında olmadan. Kimse ilaçlamadı beni. Kireç bile vurmadılar gövdeme.. Görünürde yine çiçek açtım, koktum güzelce.. Köklerim peki ?