Yağmur gözlerimi öptüğünde anladım uzun zamandır ağlamadığımı..
Çamur ayağıma dolandığında anladım pisliğimi...
Ve ellerimle kavuşunca yaprak anladım hissizliğimi...
Özgüven olayını çok tenle çözen adamlar gibi ruhum..
Şehirler geçip beynimi bulandırıyorum çok insanla...
Biraz gülücük, biraz müzik, biraz bira...
Gerçekliğimi kaybedip paranoyalarımda yaşamaya başlayalı çok oldu..
" Sen hiç susmayı denedin mi ? "
Bitiyor yine günler. Ay' lar geçiveriyor tepemizden. Tam, yarım, çeyrek..
Üç kez derin nefes alınca sakinleşirmiş beden, yalan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder