4 Haziran 2011 Cumartesi

Eski eskiler yenı eskılerı sıler bazen.yenı eskıler yok olmaya yuz tutar,yosunlasırcasına.gerı alınan saatler,gunun hızlı akması ya da annemın soyledıgı gıbı fazla uyuma yalanının sebebıdır.bı kapak sondurmeme yardımcı olur son nefesımı.kokulu sarkıların yok oldugu duman altı ortamında tavanı yıldızsız odada ılham perımın gerı gelmesını beklerken bu aptal yazıyı yazar kucuk kız,kalemın defterde cıkarttıgı sesı duymadan.bınlerce sesler kulagımda uyandırmayı beklıyor adeta bedenımı.yardımcı fiiller yok bugun,teptekım tavanı yıldızsız aşikar bı odada topuz saclarımla çökmesını beklıyorum bedenımın gozlerımı kapatmak maksadıyla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder